Wydział Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego, ul. Matejki 22/26, Łódź.

Wernisaż: 8.06.2017, godz.9:00

Cała zasada fotografii IR  (Infrared Rays - podczerwień, promieniowanie podczerwone) opiera się na naświetlaniu zdjęcia światłem podczerwonym, niewidocznym dla ludzkiego oka. Fale świetlne widzialne dla człowieka to tylko niewielki zakres całego widma światła. Poza granicami tego stosunkowo wąskiego obszaru znajduje się z jednej strony ultrafiolet, a z drugiej podczerwień. Zachowuje się ono zupełnie inaczej niż znane nam światło widzialne. Tak jak czarne materiały pochłaniają światło widzialne, a białe je odbijają, tak w podczerwieni większość przedmiotów odbija światło inaczej. Najbardziej znanym tego przykładem jest chlorofil zawarty w roślinach. Odbija on podczerwień zdecydowanie najsilniej, co w rezultacie sprawia, że liście i trawy na fotografiach IR stają się białe. Im jaśniejsza – młoda zieleń i mocniejsze światło tym przekonwertowana zieleń jest bielsza. Niebo z kolei staje się czarne, ponieważ pochłania pasmo podczerwone. Krajobraz drzew jest więc w podczerwieni szczególnie interesujący. Dla celów nie tylko estetycznych ale i naukowych ważnym zjawiskiem jest właściwość odbijania tego promieniowania w różnej intensywności przez chlorofil obecny w igłach i liściach roślin. Z tego powodu roślinność fotografowana w podczerwieni daje obraz zróżnicowany - w zależności od gatunków (efekt Wooda). Wystawa "Drzewa ZPKWŁ" z jednej strony ukazuje piękno drzew w zupełnie innej dominancie barwnej, a z innej strony pozwala odczytać wiele cennych informacji o różnych gatunkach, których obraz przetransponowany jest na podczerwień.

Piotr Wypych (1969 r) - leśnik, artysta grafik, artysta fotografik, dr nauk humanistycznych.
Pracuje od 1995 roku w Zespole Nadpilicznych Parków Krajobrazowych, a od 2013 w Zespole Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego.

Od ponad 20 lat prowadzi badania terenowe poświęcone małej architekturze sakralnej w środkowej Polsce, a w szczególności na terenie ZPKWŁ, badania nad pozostałościami materialnymi po mniejszościach narodowych II RP oraz miejscami pamięci narodowej.  Jest autorem ponad 20 opracowań albumowych związanych z Ziemią Łódzką i Łódzkimi Parkami Krajobrazowymi. Napisał kilkadziesiąt artykułów popularnonaukowych dotyczących historii regionu łódzkiego, kilka artykułów naukowych o sztuce sakralnej, małej architekturze oraz ochronie przyrody i krajobrazu w regionie łódzkim.

Począwszy od 1995 roku miał ponad 100 indywidualnych i zbiorowych wystaw w kraju i za granicą.